Een berichtje in de Libelle zorgde er binnen de kortste keren voor dat we weer enthousiast 'on tour' wilden. De dag ervoor werd code geel afgegeven, 95% kans op sneeuw, oei, oei...NS & sneeuw = geen goede combi.
Maar de Alpe d'Heuzen hebben altijd mooi weer, dus we bleven positief!
Maar de Alpe d'Heuzen hebben altijd mooi weer, dus we bleven positief!
We vertrokken om 08.17 uur dus vol goede moed vanaf Station Mariënberg richting Zwolle. Aangekomen in Zwolle wachtte ons een onaangename verrassing. Vanwege de weersomstandigheden reden er tot nader bericht geen treinen! Iets met sneeuw, ijzel en........?
Wat nu? De gratis kop koffie van de NS sloegen we af (1 medewerker, tientallen wachtende reizigers) en op advies van een voorbijganger gingen we naar de HEMA. De teleurstelling met koffie wegslikkend, want we hadden anders zo'n leuk programma in Amsterdam gehad, gingen we weer snel over tot de orde van de dag:
Wat gaan we in Zwolle doen? Al snel hadden we besloten dat in ieder geval een bezoek aan Waanders Boekhandel en aan De Fundatie een goed idee zou zijn. Zo gezegd zo gedaan!
Wat gaan we in Zwolle doen? Al snel hadden we besloten dat in ieder geval een bezoek aan Waanders Boekhandel en aan De Fundatie een goed idee zou zijn. Zo gezegd zo gedaan!
De oorsprong van boekhandel en uitgeverij Waanders ligt in de Roggenstraat, een smal straatje in de middeleeuwse binnenstad waarin de loop van een eeuwen geleden gedempt riviertje nog valt te herkennen. J.M.W. Waanders opende er in 1836 een bescheiden boekwinkeltje annex uitgeverij en binderij. De oprichter had het vak in de vingers, want na korte tijd verhuisde hij naar de Nieuwstraat. De voortdurende groei onder de opvolgende generatie zorgde voor nieuwe uitbreidingen naar de Melkmarkt en de Grote Markt. In 1904 betrok W.A.H. Waanders dit oude familie huis waar in 1854 zijn echtgenote was geboren. Daar was het waar in 1964 de nog maar 20-jarige Wim Waanders zijn intrede nam. Zijn vader, woonachtig in Voorburg en niet werkend in maar alleen eigenaar van de onderneming, was eerder dat jaar op jonge leeftijd overleden, waardoor het familiebedrijf zonder eigenaar/directeur kwam te zitten. Wim Waanders, die net in Tilburg aan een studie economie was begonnen, nam zijn verantwoordelijkheid; hij zette zijn studie stop en trok naar Zwolle. Net geen tiener meer, stond hij voor de opdracht om het oude familiebedrijf verder uit te bouwen.Er moesten meer functies in de winkel gerealiseerd worden. Mensen gaan minder vaak voor enkel een boek naar de stad; ze willen meer beleving, ze willen verrast worden. Waanders dacht aan een restaurant, een podium en de verkoop van nevenartikelen, maar die functies kon hij met geen mogelijkheid kwijt in de nieuwe winkel op Eiland nummer 3. In het gebouw op nauwelijks een steenworp afstand, de Broerenkerk, kon hij wel al die functies kwijt. Waanders In de Broeren was een feit.
Eerst maar eens beginnen met een kopje koffie met daarbij iets lekkers, keuze was er genoeg!
Huisgemaakte appeltaart,
Huisgemaakte cheesecake,
Huisgemaakte Brownie (lekker hé Emmie?)
Gevulde koek, Chocolade muffin
Yoghurt-Cranberry muffin,
Broerenbordje, combinatie van alles hier boven.
Huisgemaakte appeltaart,
Huisgemaakte cheesecake,
Huisgemaakte Brownie (lekker hé Emmie?)
Gevulde koek, Chocolade muffin
Yoghurt-Cranberry muffin,
Broerenbordje, combinatie van alles hier boven.
Na een uitgebreid bezoek aan deze prachtige boekhandel vertrokken we richting De Fundatie, een niet te missen gebouw....
Paleis a/d Blijmarkt is de locatie van Museum de Fundatie. Dit neoclassicistische pand is gebouwd tussen 1838 en 1841, naar een ontwerp van de Haagse architect Eduard Louis de Coninck. Het deed dienst als Paleis van Justitie en bood later onder meer onderdak aan de Rijksplanologische Dienst. In 2004/2005 is het Paleis a/d Blijmarkt naar een ontwerp van architect Gunnar Daan verbouwd tot kunstmuseum. In 2012/2013 is het pand spectaculair uitgebreid. De ellipsvormige opbouw op het dak wordt door Museum de Fundatie zelf ‘Het OOG’, of ‘de Wolk’ genoemd maar nu al circuleren er tal van ander bijnamen:‘het ei’, ‘de ufo’, ‘de zeppelin’ of ‘het ruimteschip’. De uitbreiding, een ontwerp van Hubert-Jan Henket (Bierman Henket Architecten), biedt plaats aan twee tentoonstellingszalen met een gezamenlijk oppervlak van bijna 1000m². Een groot ovaal raam geeft uitzicht op de historische binnenstad. Aan de buitenkant is de opbouw bekleed met 55.000 wit-blauwe tegels. De uitbreiding wordt als een keramische wolk optisch opgetild en zweeft boven het oorspronkelijke neoclassicistische gebouw. Veel indruk maakten de olieverfschilderijen van Tjalf Sparnaay, zo levensecht!
Achter het station was het IJsbeeldenfestival, hier hebben we ook nog even een kijkje genomen. Gé en Annie waren hier al geweest en gingen dus even wat drinken. Even, want in een halfuurtje heb je het ook wel bekeken.
Veertig professionele sneeuw en ijskunstenaars hebben de kunstwerken gemaakt. Ze komen uit de hele wereld. Sommige werken in de zomer aan zandsculpturen, anderen zijn professioneel kunstenaar en maken ook vrij werk.
Ze werken bij min 10 graden. Als de hallen open zijn voor bezoekers wordt de temperatuur op min 8 graden gehouden. Dat gebeurt automatisch, hoe meer mensen, hoe meer koeling, elke bezoeker is tenslotte een kacheltje van 37 graden.
Veertig professionele sneeuw en ijskunstenaars hebben de kunstwerken gemaakt. Ze komen uit de hele wereld. Sommige werken in de zomer aan zandsculpturen, anderen zijn professioneel kunstenaar en maken ook vrij werk.
Ze werken bij min 10 graden. Als de hallen open zijn voor bezoekers wordt de temperatuur op min 8 graden gehouden. Dat gebeurt automatisch, hoe meer mensen, hoe meer koeling, elke bezoeker is tenslotte een kacheltje van 37 graden.
Pa Pink...
Deze bijzondere, eerst beetje teleurstellende maar uiteindelijk toch leuke en verrassende dag, wilden we gezamenlijk afsluiten met een maaltijd. Veel locaties gingen over tafel totdat we besloten naar Paping in Ommen, op loopafstand van het station. Hier werden we hartelijk ontvangen en hebben we heerlijk uitgerust/ relaxed/dutje gedaan, een knabbel bij de babbel gehad en tot slot overheerlijk gegeten. De Arriva trein, die overigens de hele dag heeft gereden, bracht ons weer veilig terug naar Mariënberg. We proberen een nieuwe datum te plannen voor Amsterdam, het 'programmaboekje' ligt immers klaar...